Donateursconcert 2020 druk bezocht

by | 08-Mar-2020 | 0 comments

Het was op 8 maart jl. het jubileumconcert – gemeten naar de oprichting in 1945 van Tempo in Vinkeveen. Na 2 scheuringen en weer een fusie heet de vereniging al weer een tijd – Con Amore. Een middagconcert met een gastoptreden van Vincent van Amsterdam. Natuurlijk trekt dit dan ook veel mensen; het was dus niet gek dat de zaal bomvol zat…

De twee orkesten (A- en B) staan o.l.v. Arnaud Rosdorff, van huis uit een bekwame pianist die zich goed heeft verdiept in de accordeonmuziekliteratuur. Het B-orkest opende met “Aladdin”, een compositie uit de Amerikaanse musicalfilm van Menken/Ashman en Rice, arr. G. van der Ham. Het was een mooi stukje muziek. Bert Kaempfert schreef het 2e werk Beddy Bay voor de film A man Could Get Killed, dat later bekend werd door Frank Sinatra onder de naam “Strangers in the night”, nu gespeeld in een accordeonarrangement van R. Reinwarth. Vervolgens “Belle en het Beest”, een stukje uit een Amerikaanse animatiefilm met ook muziek van A. Menken, zowel voor de animatiefilm als gewone film. AIs laatste lieten ze horen “We all stand together”, wel bekend, van Paul Mc Cartney, arr. R. te Bogt. De dirigent gaf alles heel duidelijk aan. Sommige spelers hadden het soms wat moeilijk, maar met een paar ondersteunende A-leden hebben ze de 4 stukjes goed kunnen laten horen, die werden dan ook heel mooi gespeeld.

Hierna volgde het A-orkest met Balkanfiber van A. Anton en H.G. Kolz, een heerlijk spetterend nummer. Vervolgens “The Godfather” uit de gelijknamige film van Rota/Coppola, arr. L. van Lierop. Zo’n arrangement had ik nog niet gehoord! Het was uitgebreider, met mooie akkoorden. Het werd gevoelig gespeeld. Van “Nordische Sonate” van G. Mohr, welbekend in de accordeonwereld, speelde het orkest helaas alleen het 2e deel, Andante tranquillo. Deel 1 Allegro Moderato en deel 3 Allegro tMolto zijn ook heel erg mooi. Ze veronderstelden dat 3 delen misschien te zwaar was voor het publiek. Jammer! De spelers gingen verder met Princess Fantasy van R. Bui, een werk dat al door vele verenigingen is gespeeld. Ter afsluiting kregen we het prachtige Ave Maria van Piazzolla onder de naam Tanti Anni Prima, arr. H.G.Kölz. Het blijft een heel mooi werk. De solo werd door Karin gespeeld, wat niet in het programma vermeld stond. Het werd in zijn geheel heel fijntjes uitgevoerd. ln deze tijd, waarin de verenigingen niet meer zo groot zijn als vroeger, is het voor een dirigent soms moeilijk om het iedereen naar de zin te maken. Qua muziek en qua genre. Niet iedereen speelt op hetzelfde niveau, maar deze dirigent heeft een mooi programma neergezet. Hij gaf alles goed aan en er werd ook goed opgelet. Prima!

Na de pauze het Kwintet (5 spelers van het A-orkest) met “Dance of the Tumblers” van N. Rimsky-Korsakov in een speciaal voor het kwintet geschreven arrangement van J. Holvast. Heel apart! Als 2e werk “Typical Music” van J. Holvast. Het was inderdaad typisch maar wel erg leuk. Het kwintet sloot af met Cabman van E. Derbenko, arr. Martijn Huijbreghs. Hierin kwam de Bellow-Shake goed naar voren. Dat is natuurlijk op zich al een vak apart. Dit solostuk is uitstekend te zien en te horen door de virtuoze accordeonist Alexander Hrustevich. (You Tube). Hier zaten vijf goede spelers op het podium die drie werken lieten horen. Met alles er op en eraan, werken die niet door iedereen worden gespeeld.

Het gastoptreden werd verzorgd door Vincent van Amsterdam. Een geweldige speler die zijn sporen wel heeft verdiend, met prijzen op zijn naam, in zowel binnen- als buitenland. Het 1e werk, met delen uit de “Goldberg Variations” van J.S. Bach, was prachtig. Daarna “La Chasse” van N. Paganini/Lizst, arr. F. Lips. Friedrich Lips, een voorvechter voor het accordeon met vooral eigentijdse muziek. Paganini is door meerdere accordeoncomponisten gebruikt, al was het
alleen al H. Brehme met zijn Paganiniana, de bekende pittige etudes” Uit de Holberg Suite van E. Grieg speelde Vincent deel 4 Air en deel 5 Rigaudon. Zelf vind ik dat heel mooie stukjes. Als laatste kwam de Finale uit “Don Rhapsody” van de Russsische componist W. Semionov. Een geweldig werk waar van alles in aanwezig is! Vooral die Bellow Shake en dan niet de gewone Bellow Shake, maar de Triple Bellow Shake. Semionov is zelf ook een geweldig speler. lk heb hem
mogen beluisteren toen hij zijn eigen muziek kwam promoten in Nederland. Hij heeft veel voor het accordeon gedaan. Daarna, op uitnodiging, zijn er door hem nog meerder concerten in Nederland verzorgd. Nu brengt Vincent al deze mooie muziek weer onder de mensen. Vincent van Amsterdam, geweldig! Goede wijn behoeft geen krans. Hij kreeg dan ook een staande ovatie.

Dit was een fijne middag en er is een goed concert neergezet met veel muziekplezier voor allen.

0 Comments

Submit a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *